به نام خدا و با سلام

تا حالا شنیدید که می گن اگر حضرت آدم (ع) از درخت ممنوعه نمی خورد ، ما الان در بهشت بودیم. بعضی ها بی انصاف هستند و تو دلشون خدای نکرده بدبین به حضرت آدم(ع) هم می شن.

به سه دلیل قرآنی حضرت آدم در بهشت واقعی نبوده:

1. آیه 30 سوره بقره که می فرماید : و اذ قال ربک للملائکه انی جاعل فی الارض خلیفه...  خداوند به فرشته ها می فرماید می خواهم در زمین جانشینی خلق کنم... همان طور که دیدید طبق این آیه از ابتدا بنا بود که حضرت آدم در زمین خلق بشه نه در بهشت!

2. آیاتی از قرآن که بعد از بیان ویژگی های بهشت می فرماید: خالدین فیها ابدا  یعنی افرادی که به بهشت وارد می شوند تا بی نهایت در بهشت خواهند بود. در حالی که همه ما می دانیم حضرت آدم (ع) از بهشتش بیرون آمد.

3. در بهشت امر و نهی وجود ندارد . به این معنی که تکلیف از دوش بهشتیان برداشته می شود . در حالی که حضرت آدم در بهشتی که بود از خوردن آن میوه منع شد؟!

به سه دلیل فوق حضرت آدم (ع) نمی توانسته در بهشت واقعی باشد. در آیات قرآن هم کلمه جنه آمده که به معنی باغستان است. بسیاری از مفسرین قرآنی معتقدند که حضرت آدم در یک باغستان و در روی زمین بوده است. بعد از آن لغزش مشهور به سرزمین گرم و بی آب و علف منتقل شد.

سوالی که ممکنه برای بعضی از دوستان پیش بیاد اینه که پس هبوط در آیات مربوط به حضرت آدم به چه معنایی هست؟

هبوط به معنی نزول و سقوط از جای بلندی به جای پایینی هست.  اما با توجه به سه دلیل فوق به این معنا است که حضرت آدم (ع) پس از آن لغزش از نظر معنوی هبوط کرد. یعنی تنزل کرد.

در پناه حق باشید.